مسلم بن عوسجه

مسلم بن عَوسَجَه از یاران حسین بن علی بود که در روز عاشورا در کربلا کشته شد. زندگی وی مانند «حبیب بن مظاهر» از قبیله بنی اسد بود و 20 سال قبل از هجرت در یمن به دنیاآمد.

وی از اصحاب محمد و شیعیان بود که در زمان مرگ معاویه در کوفه زندگی می‌کرد. وی از خواص علی بود که در جمل و صفین و نهروان حضور داشت. مامقانی در کتاب رجالش می‌نویسد: قلم از بیان جلالت قدر و عدالت و قوت ایمان و شدت تقوای مسلم بن عوسجه عاجز و زبان ناتوان است.

او به مسلم بن عقیل در کوفه کمک زیادی کرد و وکیل مسلم بن عقیل در قبض اموال و خرید اسلحه و گرفتن بیعت از مردم بود.

مسلم بن عوسجه بعد از کشته شدن مسلم بن عقیل، مخفیانه زندگی می‌کرد؛ تا اینکه خبر ورود امام حسین به کربلا در میان مردم کوفه منتشر شد. وی همراه با حبیب بن مظاهر عازم کربلا شد.

هنگامی که امام حسین در شب عاشورا اجازه انصراف اصحاب را داد و گفت: من بیعت خود را از همه شما برداشتم راه بیابان را پیش گیرید و به خانه و دیار خود بازگردید. مسلم بن عوسجه از جای برخاست و گفت: ای سید و مولای ما! آیا ما شما را تنها بگذاریم؟ اگر چنین کنیم فردای قیامت در محضر عدالت جواب جدت پیامبر را چه بگوییم و چه عذری بیاوریم؟ به خدا سوگند از شما جدا نخواهم شد تا نیزه‌ام را در سینه این کافران بشکنم و تا قبضه شمشیر در دست من است با این گروه جهاد خواهم کرد؛ و اگر برای من اسلحه‌ای نماند که به جهاد ادامه دهم با سنگ می‌جنگم. به خدا سوگند دست از یاری تو برندارم تا معلوم شود که تا زنده بودم ذریه پیامبر را حفظ کردم. به خدا سوگند اگر بدانم کشته می‌شوم و دوباره زنده می‌گردم، سپس مرا می‌کشند و به آتش می‌سوزانند و تا هفتاد مرتبه با من اینگونه رفتار می‌شود هرگز از تو جدا نشوم!

وی در روز عاشورا سال 61 هجری در جنگ در کربلا به شهادت رسید. در زیارت ناحیه مقدسه و زیارت رجبیه از وی نام برده شده است.