کوروش بزرگ

کوروش بزرگ

کوروش کبیر بزرگ مرد تاریخ ایران زمین و از جمله نوادری که تاریخ جهان به خود دیده است. انسانی والا و ابرمردی بی همتا که می توان گفت نام ایران با وجود او ایران شد و از بنیانی که او بنا نهاد برای هزاران سال ملتی واحد از اقوام آریایی واقع در فلات ایران شکل گرفت که طی قرنها تمام تمدن ها و قدرتهای کوچک و بزرگ را تحت شعاع خود قرار داد و هویت ایرانی متشکل از مادهای آذربایجان و کردستان و پارسهای جنوب و پارتهای شرق ایران زمین که ملت واحد ایران را تشکیل دادند و تاریخ چندین هزار ساله خود را دوشادوش یکدیگر و در کنار یکدیگر رقم زدند به همراه هم از این خاک و هویت دفاع کردند و با افتخار ایرانی بودن خود را به جهانیان اعلام نمودند. پارسی ها که وی آنها را از گمنامی به افتخار رسانید وی را پدر خواندند. یونانیها که وی آنها را در سواحل آسیای صغیر مقهور قدرت خویش ساخت با وجود نفرتی که غالبا به ایرانیها نشان می دادند در وی به چشم یک فرمانروای آرمانی نگریستند و یهود که وی آنها را جهت اجرای آیین و بنای معبد آزاد گذاشت؛ وی را همچون مسیح تلقی کردند آنچه که در مورد او جای تردید نمی گذارد اینستکه لیاقت نظامی و سیاسی فوق العاده در وجود وی با چنان انسانیت و مروتی در آمیخته بود که در تاریخ پادشاهان شرقی پدیده ای بکلی تازه بشمار می آمد. احوال اوبدون شک از بعضی جهات یاد آور فاتحانی چون اسکندر و ناپلئون نیز هست اما قیاس وی با آنها درست نیست. چون هر چند وی نیز مانند انها سالها از گردونه جنگی خویش پایین نیامد اما جنگ و بوی خون او را بر خلاف دیگر فاتحان مست و مغرور نکرد بر خلاف آنها هر بار که حریفی از پای در می افکند مثل یک شهسوار جوانمرد دستش را دراز می کرد و حریف افتاده را از خاک بر می گرفت. احترام او به عقاید دینی عاقلانه ترین و زیرکانه ترین سیاستی بود که در چنان دنیایی به او اجازه داد تا اقوام مختلف متمدن و نیمه وحشی را بدون مشکلی در کنار هم اداره کند و آنها کنار هم بیاسایند و در سرزمین او ضعیفان در سایه اقتدارش در آرامش زندگی کنند. اینگونه بود که کوروش؛کوروش بزرگ شد.در تاریخ جهان سرداران و شاهان فاتح بسیاری ظهور کردند که جز نفرت و نام بد از خود بجا نگذاشتند اما چرا بعد از گذشت 2500سال باید از طرف جامعه جهانی 29 اکتبر به نام روز جهانی کوروش بزرگ نامگذاری شود؟ چرا روز جهانی اسکندر وچنگیز یا هیتلر را نداریم! آری دوستان گرامی نیاکان ما اینچنین بودند و برگهای زرین تاریخ ایران زمین را رقم زدند ما نیز از همان خون و تباریم ودر همان خاکی زندگی می کنیم که آنها زندگی می کردند.

عقیده اعضای گروه اهورایی

انسان ها در سراسر جهان با عقاید و منش های گوناگون زندگی می کنند. گاهی اختلاف نظر بر سر کوچکترین مسائل باعث درگیری و حتی جنگ های بزرگ شده است. این مسئله در تک تک برگ های کتاب تاریخ مشهود می باشد. در این میان اقوام و مللی پیروز بوده اند و توانسته اند حرکت نسل های بعدی خود را پیشاپیش پیرو خود سازند که همواره ریشه و اصالت خود را به عنوان یکی از سلاح های معنوی قرار می دهند. و با تکیه بر آن بر اجانب خود ضربه زنند. این مسئله موجب می شود مردم یک کشور با ذهنیت روشنی که از اجداد خود دارند با انرژی بیشتر و سپر قرار دادن گذشته باشکوه خود شتابی بیش از پیش برای رسیدن به آن شکوه و یا حفظ آن بگیرند.

یکی از آن ملت هایی که گذشته ای سراسر شکوه و عظمت آن را همراهی می کند ما مردم ایران زمین هستیم. تاریخ باشکوه ما چه پیش و چه پس از اسلام دارای ژرف ترین نکات فرهنگی می باشد که متاسفانه امروز تنها نامی از آن ها باقی مانده است. به طور مثال دروغ و ریا از منفور ترین اعمال نزد ایرانیان باستان بوده است که امروز می بینیم از رایج ترین اعمال میان ماست.

هدف این وبلاگ آشنایی شما با گذشته خویش برای ایجاد انگیزه و حرکت بسوی بازسازی سرزمین اهوراییمان است. ما اعتقاد داریم پیشینه با شکوه به تنهایی سعادت به ارمغان نمی آورد اما اگر ما بدانیم که روزگاری قله های افتخار از آن ما بوده است دورخیز ما بسوی اوج افتخار بلند تر خواهد بود.

در پایان باید عرض کنم امروزه که جهان به عرصه ای برای کسب قدرت بیشتر و چپاول ملت های ضعیف شده است ما نباید گوی مغلوب باشیم و ملعبه دست بزرگان قدرت باشیم. و این تنها بوسیله مبارزه تا پای جان امکان پذیر است. و اینجاست که هویت نقش اساسی خود را نشان می دهد. که خوشبختانه کمتر کشوری است که از این نظر بتواند از ما سبقت بگیرد. پس ای فرزند آب و خاک ایران زمین گذشته خویش را بیاد بیاور و آن را اولین و آخرین گلوله خلاص برای اهریمنان قرار ده. اما فراموش نکن که آن بدون تلاش و همت تنها نسیمی است خوشایند برای بد خواهان.

حکومت های ایرانی ای که در سرزمین ما حکم راندند به قرار زیر می باشند:

پیش از اسلام:

سلسله پیشدادیان(ده پادشاه)/ سلسله کیانیان(هفت پادشاه)/ دولت ماد / سلسله هخامنشیان(نه پادشاه)/ سلسله اشکانیان(بیست و نه پادشاه)/ سلسله ساسانیان (بیست و پنج پادشاه)

پس از اسلام:

حکومت طاهریان و علویان(چهار حاکم)/ حکومت صفاریان(سه حاکم)/ سلسله سامانیان(نه پادشاه و فرمانروا)/ حکومت آل بویه(دوازده پادشاه و فرمانروا)/ پادشاهی غزنویان(پانزده پادشاه و فرمانروا)/ پادشاهی سلجوقیان(سه پادشاه و فرمانروا)/ حکومت اسماعیلیان(خوارزمشاهیان)(سه سلطان)/ فرمانروایی ایلخانان(شش فرمانروا)/ سلسله تیموریان(دو حاکم)/ سلسله صفویه(هفت پادشاه)/ سلسله افشاریه(سه پادشاه)/ دودمان زندیه(یک پادشاه)/ پادشاهی قاجاریه / پادشاهی پهلوی / تاریخ معاصر(حوادث انقلاب.دفاع مقدس و.)