عمران (پدر مریم)

از ویکی‌پدیا، دانشنامه آزاد

عمران یا یهویاقیم برپایه باور مسلمانان و مسیحیان پدر مریم (مادر عیسی)است. این موضوع در قرآن در آیات 35-36 سوره آل‌عمران و آیه 12سوره تحریم آمده‌است. او یکی از راهبان و بزرگان بنی اسرائیل بود. دلیلی معتبر بر پیامبری عمران نیست.

«حَنّه» و «اَشْیاع» (در انجیل به نام الیصابات گفته شده)دو خواهر برجسته در میان بنی‌اسرائیل بودند که اشیاع با زکریا و حنه با عمران ازدواج کرد و به این ترتیب عمران و زکریا با یکدیگر باجناق شدند.

عمران و حنه دارای فرزند نمی‌شدند تا اینکه برپایه روایات حنه که از این موضوع رنج می‌برد روزی هنگامی که در زیر درختی نشسته بود پرنده‌ای را دید که به جوجه‌های خود غذا می‌داد، این موضوع محبت مادرانه او را تحریک کرد و او از خدا از صمیم دل تقاضای فرزند کرد و دعای او مستجاب شد. بر عمران وحی شد که خداوند فرزند پسری به آن‌ها خواهد داد و حنه گمان می‌کرد فرزندشان پسر خواهد بود به همین دلیل نذر کرد که پس از بزرگ‌شدن فرزندش، او را خدمتگذار مسجد بیت‌المقدس قرار دهد، اما وقتی مریم به دنیا آمد، حنه آگاه شد که فرزندش دختر است.

مطابق تواریخ، عمران، قبل از تولد مریم از دنیا رفت. هنگامی که مریم بزرگ شد، برای خدمتگذاری در مسجد بیت‌المقدس نیاز به سرپرست داشت، به همین دلیل حنه به نزد علما و دانشمندان یهود رفت و گفت این هدیه من به شما، یکی از شما سرپرستی او را برعهده گیرد، و چون هر یک از آن‌ها می‌خواست سرپرست مریم شود در نهایت به قرعه زکریا سرپرستی او را عهده‌دار شد.